Tuesday, December 9, 2008



KAR VE KARINCA ADAM

Bu aksam guldurdu yine beni :) 3 bucuk yasindaki oglumdan soz ediyorum. Uzuuun uzunn biseyler anlatti bana. Birkac hafta once Ikea'dan Sukran Gunu indiriminden aldigimiz yazi tahtasina birkac resim cizdi. Karga adammis cizdigi resim. Sonra karinca adami anlatti. Bir turlu orumcek adam demek aklina gelmiyor cunku. Hani karincali, sinekli diye tarif ediyor. Demek ki aklinda haşerat cinsinden bisey kalmis ama karincami, sinek mi orumcek mi net degil? Orumcek adamli terlik almistik bu yaz. Karincali adamli terlik onlar da. Hic seyrettirmedim filmini cizgifilmini ama bir tisortun, bir terligin uzerinde resimlerini gorup tanıyabiliyorlar. Simdi de Thomas tren cizgi filmini anlatiyor. Tahtaya sozde birseyler yaziyor. Sevgili Toby, sevgili Emily, sevgili Diesel, sevgili Tigger, sevgili Piglet, sevgili fil... Sonra gururla bana dondu. "Ben guzel bisey yaptim"
Yuvarlagimsi birsey cizdi. Yumurtaymis. Kirilmis, icinden fenguen cikmis, bak! Yarim saat once okudugumuz kitaptan bir alinti bu da. Penguen Badi. Agzindan bal akiyor . Daha bugun ogleden sonra bir arkadasin evinden ciktigimizda, arabaya binip oturmamak icin kiyameti koparip, beni o karda sogukta cileden cikaran ayni kucuk insan.

Kar yagiyor disarida... Lapa lapa... Goruntu guzel, her yer bembeyaz ve gece aydinlik... -4 derece disarisi. - 12, 13'leri daha Kasim sonunda gorunce, -4 fena sayilmaz bile diyorsunuz ister istemez. Kari en cok geceleri ve aksam ustleri seviyorum... Masallardan cikma bir goruntuye burunuyor heryan... Oldugundan baska, oldugundan guzel... Sabah olunca buyu bozuluyor. Karlar cignenmis, yollar acilmis, kenara biriken karlar camur rengini almis, insanlar sogukla, camurlu karla mucadeleye girmis... Cocuklugumdan bir kac sahne gozumun onune geldi. Kar yagmis gece. Ablamla sokaga cikmisiz. Sokak lambasi altinda her bir kar tanesi isil isil, nasil parliyorlar, nasil guzeller... Her birini bir melek indirmis... Her biri birbirinden farkli, guzellikte yarisiyorlar.... Bir de mahalle arkadaslarimizla yaptigimiz kar topu savaslari geldi hayalime. Ama ne heyecan! Simdi 5 dakika disarida durasim gelmiyor. Donuyorum. Cocukken hic usumezmiydik biz? Saatlerce nasil oynayabilirdik o sogukta?..

Kocaman dinazor gelecekmis. Oyle diyor bizim ki. Oyuna doyamadi gecenin bu vakti. Ogleden sonra uykusu aksam ustune kadar devam edince uyku tutmadi onu da. Kocaman dinazoru bilmem ama yatagimin ustune her dakika yeni yeni oyuncaklar yerlesiyor. Kamyonlar, yap bozlar, arabalar... Yaziyi bitirme vakti geldi anlasilan.





2 comments:

Dilsuhan said...

Sevgili Nesrin bloğunu daha sık güncelle Musa nın hallerini ve senin güzel anlatını daha sık görmek isteriz. Şebnem

Gazeteci said...

Sagolasin Sebnemcim. Uzun zamandir canim birsey yazmak istemiyordu. Sen de yeni yazilar eklemissin. Birazdan okuyacagim.

Cok selamlar, sevgiler. Op benim icin yegenlerimi

Dunyanin dort bir yanindan kapimizi tiklatanlar
 
Locations of visitors to this page